Bandvinken

De bandvink (Amadina fasciata) is een zangvogel uit Noord- en Oost-Afrika en Transvaal, behorende tot de familie van de prachtvinken (Estrildidae), die vaak in gevangenschap wordt gehouden in Nederland.

Met een lengte van 11 tot 12 cm van kop tot staartpunt, heeft de bandvink lichtbruin gestreepte kop en nek, een bovenzijde die bruin en donkerbruin gestreept is, donkerbruine staart met wit, dofbruin zwarte vleugels en roodbruine tekeningen. De wangen, ogen, keel en kin zijn wit. Van hals naar keel heeft de bandvink een karmijnrode band, daaronder geelbruin, en vanaf de borst is hij licht gestreept. Het vrouwtje is minder gestreept dan het mannetje en mist de rode band.

Het popje, oftewel het vrouwtje, onderscheidt zich doordat het de rode keelband mist en van lichtere kleur is dan het mannetje.

De bandvink kent vier ondersoorten in Afrika, elk met een eigen verspreidingsgebied:

• A. f. fasciata (Zuid-Mauritanië, Senegal, Gambia tot Soedan en Oeganda)
• A. f. alexanderi (Eritrea, Ethiopië en Somalië tot in Kenia en Tanzania)
• A. f. meridionalis (Zuid-Angola en Noord-Namibië tot Noord-Mozambique)
• A. f. contigua (het zuiden van Zimbabwe en Mozambique en het noorden van Zuid-Afrika)

De vogel leeft in savannegebieden, droge terreinen met verspreid staande grote bomen, waar hij vaak zittend in hoge kale takken wordt waargenomen. In de droge tijd worden deze vinken in groepjes gezien, soms in kleine zwermen bij waterlopen.

De bandvinken verblijven graag in struikgewas en savannes, ook in dorpsomgevingen.

Ze kunnen in een volière met vorst- en tochtvrij nachtverblijf overwinteren.

Als volièrevogel zijn bandvinken gemakkelijk te verzorgen en broeden doorgaans zonder moeite. Ze kunnen echter andere vogelsoorten in de volière lastigvallen door nestmateriaal te stelen, zelfs als die andere vogels eitjes en/of jongen hebben.

Ze maken graag gebruik van half-open nestkastjes. Het popje legt 4–9 eitjes, beide geslachten broeden en de jongen zijn na circa 20 dagen zelfstandig.

Voor voeding is een goede zaadmengeling voor tropische en/of volièrevogels, eivoer en bij voorkeur kiemzaad nodig. Om de behoefte aan dierlijke eiwitten te vervullen, kan insecten-/universeelvoer (bijvoorbeeld 50% eivoer, 50% universeelvoer) worden toegevoegd. Vooral tijdens het broedseizoen is voldoende dierlijke eiwitinname belangrijk. Extra dierlijke eiwitten zoals meelwormen en miereneieren moeten met voorzichtigheid worden gegeven, omdat een teveel ervan kan resulteren in het in de steek laten van jongen voor een volgend legsel.

Dagelijks vers water, vogelmineralen(grit), maagkiezel en vitamines zijn ook noodzakelijk.